நின்னை சரணடைந்தேன்-7

-7-

சேலை என்ற உடையை பெண்களுக்கு கண்டுபிடித்தவன் ரசனை மிகுந்த கலைஞன். வேறு எந்த உடையிலும் பெண்கள் இத்தனை அழகாகத் தெரிவதில்லை. அருகாமையில் இருந்தால் ஆங்காங்கே தெரியும் பிரதேசங்கள் மௌனமான ஒரு அழைப்பை விடுக்கின்றன.

மாது இரு தலையணைகளை எடுத்து வைத்து அவள் தலையை தன மாடியிலிருந்து எடுத்து அதன் மீது வைத்தான்  சிறிது கீழிறங்கி அமர்ந்து கொண்டான். மேட்னியா என கண்ணடித்த காயியின் வார்த்தைகள் அவனை ஒரு வேள்விக்கு தயார் படுத்தி இருந்தது.

அவள் சேலை தலைப்பை விலக்கிப்போட்டான் அதன் நுனியில் இருந்த குஞ்சலம் ஒன்றை கையில் பிடித்து அவள் கழுத்தில் உரசச்செய்தான். மெதுவாக முன்னேற்றி காது மடலை வருடுடினான். தன வாயில் கடித்து சிறிது ஈரப்படுத்தினான் சேலை நுனியை கழுத்தில் உரசி சிறிது கீழ் கொண்டு வந்தான்.

அவள் இடுப்பில் நகக்கண்ணால் வருடினான். விரல்களால் கோலமிட்டான் மத்திய பிரதேசத்தில் இருந்து உத்திர பிரதேசம் வரை விரல்களால் வரையிட்டான். இன்னொரு கைவிரலால் அவள் பின் கழுத்தில் வருடி  தோள் மீதேறி கழுத்துக்கு கீழே வலம் வந்து மார்பிளவு வரை முன்னேறினான் மேடிட்டிருந்த அவள் ரவிக்கையின் மீதேறி  சிறு குன்றுகளை வலம் வந்தான் வட்டப்பதையின் சுற்றளவை குறைத்துக்கொண்டே வந்து ஒரு மேடிட்ட புள்ளியை மெதுவாக தொட்டான்.


காயத்ரியின் உடம்புக்குள் ஒரு குறுகுறுப்பு சுருள் கம்பியை போல உணர்ச்சி ஏற்றிக்கொண்டிருந்தது அவன் விரல் அசைய அவள் மெதுவாக இங்குமங்கும் சிறு உடல் அசைவுகளை செய்து அவனுக்கு வாகாக படுத்துக் கொண்டாள்.தொட்டுத்தொட்டு வருடியவன் கைகளை குவித்து அவள் இடது மார்பகத்தை கைக்கப்புகளில் சிறையிட்டான் ஒரு சின்ன அழுத்தம் கொடுத்தான் அதன் விளைவாய் அவள் கிளீவேஜ் மாற்றங்களை ரசித்துக்கொண்டே லேசாக திரும்பிப்படுத்த காயத்ரியின் மாரிடையில் முகம் பதித்தான்.முகம் உயர்த்தி அவள் மாரிடையில் மூக்கினால் நிமிண்டினான் 

வலதுகை கீழிறங்கி அவள் பாதத்தை தொட்டன அவள் காலை இழுத்துக்கொண்டாள் மாதவன் சேலையை சிறிது மேலேற்றி விட்டான் குதிகாலின் பின்புறம் வருடினான்

கெண்டைக்கால் சதையை நீவி விட்டு கைகளை முன்னேற்றி தொடையின் மீது வருட விட்டான் இடது கைவிரலால் இடுப்பிலிருந்து முதுகு வரை தடவி விட்டான்.   உடம்பின் ஒவ்வொரு இடமும் ஒவ்வொரு தின்மையிலும் இருப்பதை கைகள் உணர்ந்து ஆச்சர்யப்பட்டான் 

ரவிக்கையின் ஹுக்கு களை ஒவ்வொன்றாக களைந்தான்.ஒருபக்கம் விலக்கி விட்டான் ஊர்ந்து அக்குளின் விளிம்பில் தொட்டான் காயத்ரி தன கைகளை உயர்த்தி தலைக்கு மேலேற்றி வைத்தாள். மேலுயர்ந்த ப்ராவின் கீள் இடை வெளியில் அவள் மார்புகளின் விளிம்புகள் தெரிந்தன. மாதவன் விரல்கள் அவள் உயர்த்திய கையின் உள்புறம் வருடிக்கொண்டிருந்தன அவன் உள்ளங்கை அவள் மார்பின் ஓரத்தில் பட்டும் படாதபடி பார்த்துக்கொண்டான்  

திடுக்கென்று அவள் நாபியில் முத்தமிட்டான் வலக்கை அவள் சேலையின் ஊடாக காலிடுக்கு வரை கொண்டு சென்றான். காயத்ரி பொறுமையின்றி தவித்தாள் உணர்ச்சி குவியலாய் மருகினாள் ஒருவரின் நிஜ உணர்சிகளை உள்ளாடைகள் தான் முதலில் இனம் கண்டு கொள்வதை உணர்ந்தாள் எழுந்த மார்க்காம்புகள் விடுதலை அடையவும் தொட்டு சீண்டி  ஈரபப்டுத்தி சுவைத்து மெல்லக்கடித்து வைத்து விட ஆசைப்பட்டாள். அவன் தலையை பிடித்து அழுத்தாமல் தன் மார்க்கம்புகளை அவன் சுவைக்க தலைப்பட்ட தில்லை சுற்றி சுற்றி வருபவன் தானாக தொட்டதில்லை. இன்று இவனை இழுக்ககூடது என்று கங்கணம் கட்டி தோற்றே போக வேண்டியிருக்கும்.  அழுத்தக்காரன்.

மொபைல் அடித்தது 

அணைத்து வைத்தான் 

கைகளை பின் கொண்டு போயி அவள் ப்ரசியரின் ஹுக்கை கழற்றினான் சிறைப்பட்ட மார்புக்கு  விடுதலை கொடுத்தான். ப்ரசியரின் பட்டைகள் பதிந்த இடங்களை தடவி கொடுத்தான். அளவாய் அமைந்து மெதுவாய் தளர்ந்தும் இருக்கும் அவள் முலை கிராமத்தில் தான் வளர்த்த கலரடித்த கோழிக்குஞ்சை ஞாபகப்படித்தியது. மெல்ல தடித்திருந்த அதன் அலகு போல காம்புகள்.. 

தலை குனிந்து கைகள் செய்த வேலைகளை தன நாக்கும் மூக்கும் செய்ய வைத்தான் அக்குளின் மணம் பிடித்தான். தன நாக்கல் மேலிருந்து சரேலென்று கீழ்நோக்கி கொடுபோட்டவன் தன மன ஆசைகளையும் மீறி கம்புகளுக்கு மிக அருகில் நிறுத்திக்கொண்டான் தலை திருப்பி தன கன்னங்களை மெத்தென்ற  அவள் மார்பில் பதித்துக்கொண்டான் சுவைத்து விட துடித்த அவள் காம்புகள் அவன் கன்னத்தில் அழுந்திக்கிடந்தது 

வாளிப்பான மேனியில் அவள் புல்லரித்திருப்பதை அவன் உணர்ந்து கொண்டு உற்சாகமானான்.

காயத்ரிக்கு மேனி முழுவதும் உஷ்ணம் பரவி விட்டிருந்தது. கால்களை மடக்காமல் நேரே வைக்க முடியவில்லை. இவன் விரல்களுக்கு  ஒரு சக்தி இருக்க வேண்டும். இரண்டு கைகள் தானா இல்லை அதிகமா  உடம்பில் எத்தையோ இடங்களில் விரல் தும்பு படுவது போல் ஒரு உணர்சி. நான் படுத்திருக்கும் நிலை தான் சவம் என்பார்கள் போலும். எந்த சக்தியும் இல்லை எந்த எதிர்ப்புக்கும் வழியில்லை.

ஓரக்கண்ணை திறந்து பார்த்தாள் மாதவன் ஒரு பூஜை செய்பவனின் கவனத்தில் இருந்தான் 

சிவா பூஜையில் கரடியாக மீண்டும் மொபைல் அடித்தது  வேண்டா வெறுப்பாக எடுத்துப்பார்த்தான் அம்மாவிடம் இருந்து அழைப்பு

" சொல்லுமா"

"என்னப்பா நல்லா இருக்கியா"

“ஆமா வீட்டில எல்லாரும் எப்படி இருக்காங்க” 

“நல்ல இருக்காங்கப்பா“

“அடுத்த்த ஞ்சாயிற்றுக்கிழமை ரேவதிக்கு பூ வைத்த்து நிச்சயம் பண்ண வருகிறார்கள் நீ முந்தின நாளே வந்துடு” 

சேலை காட்டியிருந்தால் பல பின்களை மாட்டி கவனமாக இருக்கும் காயத்ரி ஒரு சின்ன உள்ளாடை ம்ட்டும் அணிந்து அங்குமிங்கும் உலாத்திக்கொண்டிருந்தது வியப்பான விஷயம் 

காயத்ரி சோபாவின் மீது ஒரு தலையணையை வைத்த்து அதன் மீது ஒரு டவலைப்போட்டு எதர்க்கோ ஆயத்த்தப்ப்டுத்திக்கொண்டு இருந்தாள்  ஒரு முறை அதன் மீது குப்புற படுத்த்துப்பார்த்த்தாள் தரையில்  காலுண்ற  உயரம் சரியாக இருந்தது போனில் பேசிக்கொண்டே இதைப்பார்த்த்த மாதுவுக்கு ஒன்றும் விளங்க வில்லை ஏதோ ஒரு ஏற்பாடு நடப்பது மட்டும் அறிய முடிந்தது 

“ஓகே மா பணம் அனுப்பினேனே கிடைச்சதா”

“ஆமா “

“சனிக்கிழமை சாயங்காலம் வருகிறேன் வேற எதாவது வாங்கிட்டு வரணுமா"

“எல்லாம் இங்கே வாங்கிக்கறேன் நீ நல்ல படியாக வந்து சேர்ந்தால் போதும்”

போனை வைத்ததும் தன்னை கட்டிக்கொண்டு கண்களில் விஷமத்த்துடன் முத்தமிட்ட காயத்ரியை கேட்டான் என்ன ஏற்பாடெல்லாம் ரொம்ப தடபுடலாக இருக்கிறது

அதான் நீ ஊருக்கு போக போறியே ஒரு நாலு நாள் உன்னை பாக்க முடியாது இன்று உனக்கு ஒரு ஸ்பெஷல், பெரும்பாலும் நான் தான் உன்மேல் இயங்குகிறேன் இன்று நீ  என்றவாறே கைகளை தாழ்த்தி அவன் ஆண்மையை தடவி விட்டாள். அவன்  சட்டையை கழற்றி வீசினாள். அவனை தன்னோடு சேர்த்து கெட்டியாக அணைத்துக்கொண்டாள் சிறிது தளர்த்தி தன மார்க்காம்புகளை அவன் காம்புகளில் உரச விட்டாள்  கைகளில் தொடப்படும் அவன் ஆண்மையின் மாற்றங்களை உணர்ந்து கொண்டாள். குனிந்து அவன் காம்புகளை சுவைத்தாள் கடித்து வைத்தாள்  நாக்கு நுனியால் மாறி மாறி அவன் காம்புகளை ஈரம் செய்தாள்  மாதவன் கைகளை நீட்டி அவள் இரு மார்புகளையும் பிடித்துக்கொண்டான். 

உதறி விட்ட காயத்ரி அவன் காதில் கிசுகிசுத்தாள் காலையில் நாம் பார்த்த்த காளையாக நீ பசுவாக நான் என்று சொல்லிய வாறே உள்ளாடையை கழற்றி விட்டு சோபாவின் மீது குப்புற படுத்த்து கொண்டாள்  இருளின் பிடியில் இரவு விளக்கின் கசியும் ஒளியில் மட்டுமே அவள் நிர்வாணத்தை கண்டிருக்கும் மாது ஒருகணம் திகைத்த்துப்போனான்.

அவள் பெண்மையை இப்படி ஒரு கோணத்தில் பார்ப்பது பரவசமுட்டியது திரண்ட குன்று போல பின்புறமும் அதனிடுக்கில் சிறிது வளர்ந்திருந்த கருமை பிரதேசமும் அதன் நடுவில் ஆவலோடு காத்திருக்கும் அவள் திறந்த பொன்ணிதழ்களும் அவனுள் ஆயிரம் அதிர்வுகளை ஏற்படுதித்தின.

மாதாவ்ன் முட்டிக்காலிட்டு அவள் பின் நின்றான், பார்த்த்தான். முகர்ந்தான் ஒரு மெல்லிய முத்தமிட்டான் திறந்த சிப்பியின் முத்தாக தெரிந்த முடிச்சில் முத்தமிட்டான், பல்லால் ஓரிரு முடிக்ளை கடித்து  இழுத்தான். தான் முகம் முழுவதையும் அவள் பெண்மையில் அழுத்திதேய்த்தான். இத்தனை நேர ஆராதனையில் காயத்ரி வெகுவாக கசிந்திருந்தாள்.

அவள் பெண்மையின் மணம் மாதவனை போதை ஏற்றியது ஒவ்வொரு நாளும் அதில் வேறு மணங்கள் இருப்பதாக நினைத்தான். அவள் மேல் உதடுகளை நாவினால் மயிலிறகு போல மெல்ல வருடி விட்டான். 

ஒரு Fabacee மலர் போல விரிந்திருந்த உள் உதடுகளை ஈரம் செய்தான் 

அவை உயிருள்ளது போல ஒரு நெகிழவை ரசித்த்தான் மீண்டும் அழுந்த சுவைத்தான் கீழிருந்து மேல்வரை மூக்கின் நுனியால் வரையிட்டான்

காயத்ரி சொக்கிக்கிடந்தாள்  கடித்து இழுக்கும் மென்வலியும் சுகமோ. கிடைத்தது சான்ஸ் என உள்ளே புகுந்து அடித்த்தாடாமல் ஆராய்ச்சி செய்யும் மாதவனைப்பார்த்தாள். அடுத்த்து என்ன செய்யப்போகிறானோ என ஆவல் மேலிட்டது.

பெருவிரல் தரையில் ஊன்றி காயத்ரி பின்புறத்தை அவனுக்கு எதுவாக உயர்த்தினாள். மிகுந்த விருப்பத்துடன் நாவல் வருடியும் அழுத்தியும் மாதவன் சுவைத்தான். உதடு குவித்து முத்தமிட்டான் முத்தமிட்டுக்கொண்டே இருந்தான் காயத்ரி தன உதடுகளை கடித்துக்கொண்டாள். உள்உதடுகளின் மெல்லிய மடிப்புகளை மென்மையாக சத்தம் வர உறிஞ்சினான். எந்த நேரமும் தன்னுள் சுருதி ஏறிக்கொண்டிருக்கும் உணர்சிகள் வெடித்து சிதறி விடலாம் என அச்சப்பட்டாள்.

மாதவன் அருகில் வந்தான். தன் ஆண்மையை ஒருகையில் பிடித்து அவள் பெண்மையின் ஓரம் தொட்டான் அதன் சுற்றளவை அளப்பவன் போல உரசி சுற்றி வந்தான். எதிர்பார்ப்புடன் காயத்ரி கால்களை அகட்டி வைத்தாள் காயத்ரி தன பிருஷ்டத்தை உந்தி ஒரு ஜெர்க்கில் அவன் எதிர்பாராவண்ணம் அவன் குறியை உள்வாங்கிக்கொண்டாள் வெண்ணையில் கத்திபோல அவள் பெண்மையில் அவன் குறி வழுக்கி உட்சென்றது. மாதவன் காளையானான். ஓரிரு உந்துகல்களிலேயே காயத்ரி ஓலமிட்டாள்.

செய்துவிட

ஏதாவது
செய்துவிடமாட்டாயா என
நீ
தவித்துக்கொண்டிருந்த தருணங்களில்

ஏதாவது
செய்யவிடமாட்டாயா என
ஏங்கிக்கொண்டிருந்தேன்
நான்

முத்தமிட்டாய்

நீ

முத்தமிட்டாய்

அது

முத்த “மிட்டாய் “

நின்னை சரணடைந்தேன்-6

6

ஒன்றுமே பேசாமல் காரோட்டிக்கொண்டிருந்தான் மாதவன் நேற்றைய இரவின் பரிசான அவன் கீளுதட்டு காயத்தை நாவினால் ஈரப்படுத்தினான். சுர்ரென ஒரு மென்வலி சுகமானதாக இருந்தது.என்ன ஒரு சுறாவளி ஆட்டம் சுனாமி போல அவனை சின்னாபினாமாக்கி விட்டஆட்டம். தன்னை,உலகத்தை எல்லாம் மறந்து வன்மமாக இயங்கிய காயத்ரியின் உச்சகட்ட கணத்தை நினைத்துப்பார்த்தான்.

அந்த மெய்மறந்த முகமும் குப்பென சிவந்த உடலும் உதட்டைக் கடித்துக் கொண்டும் பீரிட்டு எழுந்த அந்த சுகக்குரலும் மாதவனை சந்தோஷப்பட வைத்து தன்னால் ஒரு பெண்ணுக்கு இத்தனை சுகமா என கிறங்கடித்தது.

காயத்ரியின் கனைப்புஅவனை நிகழ்காலத்துக்கு மீட்டுக் கொண்டு வந்தது

நீ போசாமல் வேறு எங்காவது transfer வாங்கிட்டு போ மாது. என்னோடு சேர்ந்து உன்வழ்கையும் நீ நாசம் பன்ணுகிறாயோ என வருத்தம் வருகிறது.

நான் ஏன் transfer வாங்கிட்டு போணும் உனக்கு பிடிக்கலைனா என்னை பார்க்காதே வீட்டுக்கு வராதேன்னு சொல்லு போதும் நான் வரமாட்டேன்.

நானாக உன்னை பிரிவது சாத்தியம் இல்லை மாது ஒரு பிரிவு என்னிடம் திணிக்கப்பட்டால் தான் உண்டு

நாம் ஏன் பிரிய வேண்டும் Gayi

எனக்கு சங்கடமாக வருகிறது

ஏன் அம்மா சொன்னது போல எல்லோரும் சொல்வார்களோ என்ற பயம் தானே

காயத்ரி ஒன்றும் சொல்லாமல் யோசித்தாள்.

மாது நீ சொல்வது போல ஊர்வாய்க்கு தான் பயப்படுகிறேனோ என்னவோ நம்ம வூர் ஏன் வெளிநாடு போல இல்லை திருமணம் என்ற கட்டாயம் இன்றி ஒன்றாக வாழ முடிவதில்லை அங்கு 70 வயது பணக்கார ஆண் 20 வயது அழகான பெண்ணை திருமணம் செய்கிறான். 50 வயதான பணக்கார பெண் 25 வயதான Stud Boyஐ Boy Friend ஆக வைத்துக்கொள்ள முடிகிறது. என்ன சிரிக்கிறாய்

ஒன்றுமில்லை காயத்ரி “ Mutual exchange of assets” என்று நினைத்தேன் சிரிப்பு வந்து விட்டது

அவன் Assets என்று இருபொருள் பட சொன்னது சிறிது தாமதமாக த்தான் பிடிபட்டது காயத்ரிக்கு. சின்ன பெண்களின் / பையன்களின் Asset என்பது உடல் அழகும் முதியவர்களின் Asset என்பது பணமும் சொத்துக்களும்.

ஒரு பெண்ணின் Asset என்பது மார்பும் பின்பிறமும் யோனியும் தானா மாது  அவள் மனதில்லையா ஒரு பெண்ணின் அருகாமை தரும் மன அமைதி இல்லையா

மாதவன் ஒன்றும் சொல்லாமல் எங்கோ பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்

ரோட்டோரத்தில் காய்கறி குப்பைகள் கொட்டியிருந்த பக்கத்தில் ஒரு காளைமாடு ஒரு பசுவின் மீது ஏறி அமர்ந்திருந்து முழு மூச்சில் இயங்கிக்கொண்டிருந்தது. யார் நினைத்தால் எனக்கென்ன என அதையும் பொருட்படுத்தாத ஒரு செயல். மனிதர்கள் தான் நான்கு சுவர்களுக்குள் நடத்த வேண்டி இருக்கிறது சுவர் என்பதை யார் கண்டு பிடித்தது சுவரே இல்லாமல் இருந்தால் இந்த மானிடர்கள் என்ன செய்வார்கள் 

காய்கறி வாங்கி விட்டு வந்த பெண்கள் முகத்தை மூடிக்கொண்டு நடந்தனர் சில ஆண்கள் ஆர்வமுடன் கவனித்தது போல தெரிந்தது.

தன்கேள்விக்கு பதில் கூறாமல் எங்கோ கவனிக்கும் மாது கவனிக்கும் திசையைப்பர்த்தாள் திடுக்கிட்டுத் திரும்பிக்கொண்டாள்

ஒரு மௌனம் அங்கே ...

பாங்க் வந்து விட்டது பார்க்கிங்கில் வண்டியை நிறுத்தி விட்டு உள்ளே செல்கையில்

" மாது எனக்கு மிகுந்த மனச்சோர்வாக இருக்கிறது மத்தியானம் லீவ் போட்டுவிட்டு எங்காவது அமைதியான இடமாக போயிட்டு வருவோமா"

ஓகே Gayi

அவரவர் இடம் சென்றமர்ந்தனர்  மாது யோசனையிலாழ்ந்தான்.

தன் இடத்திலிருந்து காயத்ரியின் காபினைப்பார்த்தான் அவள் கைப்பையில் இருந்து அமிர்தாஞ்சன் எடுத்து பூசிக்கொண்டிருந்தாள் வீடாயிருந்தால் தானே பூசி விட முடியும் என நினைத்தான் ஒவ்வொரு அம்மாவின் அழைப்பின் பின்னும் ஒவ்வொரு சுகமான முயங்குதலுக்கு பின்னும் யாரோ ஒருவரின் அவமரியாதையின் பின்னும் மனச்சோர்வடைவதும் உற்ச்சாகம் எல்லாம் வடிந்து ஆமை ஓட்டிற்குள் செல்வது மாதிரி தன்னில் புதைந்து கொண்டு எதற்கென்றே தெரியாமல் துக்கப்படும் காயத்திரியைப்பற்றி கொஞ்சம் கவலைப்பட்டான்.

லாக்கரில் வைக்க / எடுக்க ஓரிருவர் வந்திருந்தனர் வேலையில் மூழ்கிபோனான்.

காயத்ரி வந்து வா கிளம்பு என்றதும் தான் மணியைப்பார்த்தான் ஒருமணி ஆயிருந்தது தன் மேஜையை ஒழுங்கு செய்தான் கார் சாவியை எடுத்தான் புறப்பட்டான் வெளியே கார் அருகில் காயத்ரி நகத்தைக்கடித்துக்கொண்டு நின்றிருந்தாள் மேட்னி போல என்ற காசியரின் கமெண்ட் அவன் காதில் விளாமலில்லை

ஏறி அமர்ந்து காரை ஸ்டார்ட் செய்தான்

"பாஸ்டர்ட்"

“என்னாச்சு மாது”

“ஒண்ணுமில்லை”

“என்னாச்சு”

“ஒன்னுமில்லைன்னா விடுங்க gayi  என்றவன் கடும் பிரேக் ஓன்று போட்டான் குறுக்க வந்தவனை மீண்டும் வைதான் "பாஸ்டர்ட்"

எதோ இருக்கிறது கோபப்படுகிறான் எத்தனை கேட்டாலும் சொல்ல மாட்டான் தன்னைப்பற்றியாதக்கத்தான் இருக்க வேண்டும் சுலபத்தில் இத்தனை கோபப்படுகிறவனில்லை

காயத்ரி அமைதி காத்தாள்  CDயில் "குறை ஒன்றும் இல்லை மறை மூர்த்தி கண்ணா குறை ஒன்றும் இல்லை கண்ணா" என்ற சுப்புலக்ஷ்மியின் குரல் மனதை பிசைந்து போட்டது. அந்த குரலில் இருந்த தாய்மை அவள் தலையை தாலாட்டுவது போல இருக்க கண்களை மூடிக்கொண்டாள். தனக்கு ஏன் இப்படி ஒரு அம்மா இல்லை. தனக்கு இந்த உலகத்தில் யாருமே இல்லாதது போல ஒரு அயர்ச்சி.

குரல் வழியே வந்து ஒரு கை தன் தலையை தடவுவது கண்டு திடுக்கிட்டாள் தான் கண்ணயர்ந்து தூங்கி விட்டதும் கார் ஆனதபவன் வாசலில் பார்க் பண்ணியிருப்பதும் கண்டு துணுக்குற்றாள்

“ஐயோ என்ன ஏன் எழுப்பல மாது”

“கொஞ்ச நேரம் தூங்கட்டுமென்னு விட்டேன்”

மணியைப்பர்த்தால் இரண்டாயிருந்தது

உள்ளே ஏசி ரூமில் எதிரெதிர் அமர்ந்து கொண்டனர் இலையுடன் வந்த சர்வர் பரிமாற சத்த மில்லாமல் உண்டனர்

“ரொம்ப நன்றி மாது”

“என்னப்பா இது நன்றி எல்லாம்”

“நீ இல்லாமல் நான் என்ன செய்யப்போகிறேன் மாது”

நான் உங்க கூட இருப்பேன் காய்

வெளியே போலாம்னு தான் கூப்பிட்டென் இப்ப வீட்டுக்கு போயி ஏசி யை கூட்டி வைச்சுட்டு உன் மடில தலை வச்சி தூங்கினா தேவலைன்னு தோணுது தலை வலி உயிர் போறது

வெளியே வரும்போது ரொம்ப கோவமா இருந்தியே ஏன் மாது

ஒண்ணுமில்லைப்பா

யாராவது ஏதும் சொன்னாளா சும்மா மறைக்காமல் சொல்லு நான் ஒன்னும் நினைக்க மாட்டேன்

இந்த காசியர் பய தான் என்ன மாட்னியா ஜோடியா கிளம்பிட்டாங்கன்னு சொன்னான்

அடுத்தவர்கள் அந்தரங்கங்களை அலசுவதில் இந்த ஆம்பளைங்களுக்கு ஏன் தான் இத்தனை ஆர்வமோ

போகட்டும் விடு மாது என்ற காயியின் குரலில் ஒரு கழிவிரக்கம் வந்திருந்தது சொல்லியிருக்க வேண்டாமோ என்று மாதவன் நினைத்தான்

கார் வீட்டை அடைந்திருந்தது காயி செருப்பை கழற்றி வீசி எறிந்தாள் மாதவன் அதை ஸ்டாண்டில் எடுத்து வைத்தான் படுக்கை அறை ஏசியை தூண்டி விட்டான் தேடி ஒரு அமிர்தாஞ்சன் எடுத்து வந்தான்

சில்லினு மூஞ்சை கழிவிட்டு வாங்க காயி

அப்பறமா இப்ப மூடில்லை இந்த பெட்டில் சாஞ்சு உட்காரு கொஞ்சம் உன் மடியில் படுத்துக்கிறேன்

அவன் உட்கார அவன் மடியில் தலை வைத்துப்படுத்தாள்சாரியைக்கூட மாற்றி இருக்க வில்லை

தலை வலி களிம்பை த்தொட்டு நெற்றிப்பொட்டில் மெதுவாக தடவினான் புருவங்களை நீவி விட்டான் காதுக்கு பின்புறம் தடவி விட்டான்.மாதவன் யோசனையில் ஆழ்ந்தான்

இத்தனை Sensitive ஆனா ஒரு பெண்ணை என்ன செய்வது ஒரு கடும் சொல் கூட இவளை அதீதமாக காயப்படுத்தி விடுகிறது ஒரு சிறு காரியமும் மிகுந்த உற்ச்சாகத்தை கொடுத்து விடுகிறது. உணர்சிகளின் மலைக்கும் மடுவுக்குமாக நிலைகொள்ளா மனம.

காயத்ரி திரும்பி படுத்தாள் நின்று விட்டிருந்த விரல்களை மீண்டும் உயிர்ப்பித்து அடுத்த பக்கமும் தடவ ஆரம்பித்தான்இரு விரல்களால் மெதுவாக பின்களுத்தை தடவினான் புஜங்களை அழுத்தி விட்டான் நகக்கண்ணால் காது மடலைத்தேய்த்தான் புல்லரிப்புடன் காயத்ரி ஒருக்களித்து படுத்துக்கொண்டாள்  தலையில் ஒரு நரை முடி தெரிந்தது அதை மெதுவாக பிடுங்கினான் திடுக்கிட்டவள் தன் பிரேசியரின் பட்டைகளை மேலிழுத்து விட்டாள்

கண் திறந்து மாதுவைப்பர்த்தாள் என்ன மேட்னியா என கண்ணடித்தாள் கண் மூடிக்கொண்டாள்

அடிமையாய் நான் 9

.... 9 ....

இன்று ஞாயிற்றுக்கிலமை எப்போடா வரும் என்று காத்திருப்பதும் வந்து விட்டால் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் சோம்பி பத்துமணி வரை படுக்கையிலேயே உருண்டு கிடப்பதும் எப்போதும் நடப்பது

கண்ணன் நேற்று கல்யாணி உதட்டில் முத்தமிட்டது ஞாபகம் வந்து ஆச்சர்யப்பட்டான் சின்னதாக புன்னகைத்துக்கொண்டான்

பக்கெட்டும் துடைப்பமுமாக பொன்னம்மா அறைக்குள் நுழைந்தாள் படுத்திருக்கும் கண்ணனை கண்டு தான் அப்புறம் வருவதாக சொன்னவளை பரவாயில்லை என்று கண்ணன் உள் அழைத்தான்

போன முறை பொன்னம்மாவை சமாதானப்படுத்த அவள் வீட்டிற்கு சென்றதும் அங்கு தனக்கு வழங்கப்பட்ட சின்னதும்  ஞாபகம் வந்ததது. அன்றைய தினத்திற்கு பிறகு பொன்னம்மாவின் நடத்தையில் ஒரு நெருக்கம் இருந்தது அதீதமாக வெட்கப்படுவது போல காட்டிக்கொள்வதில்லை

தன வேலைகளில் ஈடுபட்டிருந்த பொன்னம்மாவை உற்று பார்த்தான் கண்கள் விலகியிருந்த அவள் மாராப்பை நோக்கி சென்றது. இப்போதெல்லாம் அவ்வளவாக அவள் கண்டு கொள்வதில்லை குனிந்து தரை துடைக்கும் பொது தாராளமான பாகங்கள் தெரியும் உட்கார்ந்து பெட்டின் அடியில் துடைக்கையில் மார்புகள் காலில் அழுத்தி ஒரு பிதுக்கம் காண்பிக்கும. தான் பார்க்கிறோம் என்று தெரிந்தும் பொன்னம்மா தலைப்பை இழுத்து போர்த்துவதில்லை ஒரு வேளை பார்க்கட்டுமேன்னு தான் செய்கிறாளோ என யோசனை வந்தது

‘உனக்கு என்ன வயசாகிறது பொன்னம்மா”

“ஒரு நாப்பத்தஞ்சு இருக்கும் ஏன் தம்பி”

“என்னை கண்ணன்னே கூப்பிடு பொன்னம்மா”

“அத ஏன் கேக்கிரே தம்பி”

“இல்ல இன்னும் கும்முன்னு இருக்கியே அதான் கேட்டேன்”

மின்னலாக வெட்கப்பட்டவள் சும்மா கேலி பண்ணாதப்பா என்றாள்

“இல்ல நிஜமாத்தான் சொல்றேன்”

“ஆமா அது மட்டும் தான் கொறைச்சல் மாரை காட்டியே மயக்கிய காலமெல்லாம் மலைஏறியாச்சு ஒரு காலத்தில் அதுக்குன்னு ஒரு ரசிகர் மன்றமே இருந்தது ம் ...”

“உன் முதுகு வலியின் காரணமே உன் பெரிய மார்பகங்கள் தான்”

“இததான் காலேஜில சொல்லி தராங்களா என்ன”

“இதுவும் தான் பொன்னம்மா நீ நல்ல பாடிஸ் உடுத்துவதில்லை உடம்போட கவ்வி பிடிக்கிற ஸ்போர்ட்ஸ் ப்ரா போட்டால் முதுகுவலி குறையும்”

“அதுக்கேங்கேபோறது”

“நான் வாங்கி தரட்டா”

“ம்ம்” ரொம்ப வெலையா இருக்குமே

“விலயப்பற்றி எல்லாம் கவலைப்படாதே, கஷ்டப்படுகிறவர்களுக்கு உதவாம என்ன டாக்டரு என்ன சைஸ் வாங்கனும்””

“தெரியலையே 44 லோ என்னவோ தெரிஞ்ச கடையிலே கேட்டா அவனே தர்றது தான்”

“சுற்றளவும் கப் சைஸ்சும் வேற இருக்கே C,D ன்னு” 

“இந்த ABCD எல்லாம் எனக்கு தெரியாது தம்பி”

“நீ போயி கல்யாணிட்ட டேப்பு வாங்கிட்டு வா பொன்னம்மா நான் அளந்துக்கிறேன்”  

“நிசமாவா“

“ம்ம்”

“இப்பயெவா “

“ஆமா “

பொன்னம்மா போயி ரெண்டு  நிமிடத்தில் டேப்புடன் வந்தாள் இந்த பையன் சொல்வதில் எதோ ஆசை இருக்கிரதெனப்பட்டது பொன்னம்மாவுக்கு  சின்ன  சந்தோசம் தான் டாக்டருக்கு படிக்கிற பிள்ள தன மாரை பார்ப்பதை பெருமையாக நினைத்தாள்

கண்ணன் கதவடைத்தான் அவளை அருகே வரச்சொன்னான் முந்தானையை விலக்கிப்போட்டான் இரண்டு கைகளையும் தலைக்கு மேல் உயர்த்தச்சொன்னான் சிறிது தாழ்ந்திருந்த மார் உயர்ந்து ஷேப்பாவது கண்டு ரசித்தான்  டேப்பை அவள் மாருக்கு கீழ் சுற்றி அளந்தான் பின் நடுமாரில் சுற்றி அளந்தான் கைகள் அவள் மார் மேல் உரசுவது ஒரு சுகத்தையும் அவனை அறியாமல் எழுச்சியையும் கொடுத்திருந்தது தன் தொடையில் உரசும் அவன் ஆண்மையின் எழுச்சியை உணர்ந்து கொண்டாள் இது இத்தோடு முடியப்போவதில்லை என நினைத்துக் கொண்டாள்

கண்ணன் சுதாரித்து இரண்டளவுக்கும் உள்ள வித்தியாசத்தை விளக்கினான் தன கம்புயூட்டரை உயிர்ப்பித்து எப்படி சரியான் கப் தீர்மானிப்பது என காண்பித்தான். வேறு என்ன பேசுவது என்று தெரியாமல் தவித்தான்

பொன்னம்மா அவ்வளுவுதானா வேறே ஒன்னும் வேணாமா என்பது போல பார்த்தாள்

“எனக்கு ஒரு ஆசை பொன்னம்மா சொன்னால் என்ன நினைப்பியோ”

சும்மா சொல்லு கண்ணா அதான் பெருசானப்பவே தெரிஞ்சு போச்சே வேண்ணா வீட்டுக்கு போயேன் மஞ்சு இன்னைக்கு வேலைக்கு போகல...

அது வேண்டாம் பொன்னம்மா நான் கேக்கறது வேற வாயால சொல்ல கூச்சம்மக இருக்கு ஒரு படம் காண்பிக்கிறேன் பார்

கண்ணன் அந்த வீடியோ கிளிப்பை போட்டான் ஏராளமான மார்புகளைக்கொண்ட ஒரு முதிர்ந்த பெண் ஒரு ஆணின் இரு கால்களுக்கு நடுவில் தன் நெஞ்சைப்பதித்து அமர்ந்திருந்தாள். மிக நீளமான அவன் குறியின் மீது தன் எச்சிலைத்துப்பித்தேய்த்து விட்டாள் கைகளால் இரு மார்களையும் பிடித்துயர்த்தி அதன் நடுவில் அவன் குறியை உரசச்செய்தாள். பாம்புக்கு பால் வார்ப்பது போல அவன் குறிக்கு புகட்டினாள் அவன் சுகப்படுவதை விட ஒரு விளையாட்டு வீரன் போல முகத்தை வைத்திருந்தான்

ஆர்வ மிகுதியால் அவன் அவள் முலைகளை வருடியும் பிடித்தும் கசக்கியும் விட்டுக்கொண்டிருந்தான் அவள் வேகம் கூட்டியும் குறைத்தும் வெளிஎடுத்தும் உள்ளிளுத்தும் அசைந்து கொண்டிருந்தாள். அளப்பரிய சுகமடைந்தவள் போல ம்..ம்..ஹாங் யே என பல்வேறு சத்தங்களை உருவாகிய வண்ணமிருந்தாள். அவள் மார்புகள் இயற்கையான நெகிழ்ச்சியின்றி ரப்பரில் செய்தது போல இருந்தது காம்புகளைச்சுற்றி ஒரு கீறல் போல தடமிருந்தது.

தன் மார்க்கிடையே வெளிப்படும் குறியை திறந்த வாயால் கவ்விக்கொண்டும் நாவினால் வருடிக்கொண்டும் ஒரு திட்டமிடப்பட்ட நாடகம் போல காட்சிகள் நகர்ந்து கொண்டிருந்தது

கண்ணன் அவளைப்பார்த்த பார்வையில் இதைப்போல வேண்டும் என்ற விளைவு இருந்தது

“இதுல என்ன சுகமிருக்கு தம்பி”

“அது தெரியல ரொம்ப ஆசையாக இருக்கிறதுபொன்னம்மா”

சரி வா உன் ஆசையை ஏன் கெடுப்பானேன்

இந்த நாற்காலியை உன் டிரெஸ்ஸிங் டேபிளின் முன் எடுத்துப்போடு உன் கண்ணுக்குத்தான் விருந்து அதனால் பக்கவாட்டில் உன் செயலை நீயே பார்

கண்ணன் சொன்னபடியே செய்தான் மிகுந்த எதிர்பார்ப்பில் உணர்ச்சிகள் கூடி  இருந்தது  தனக்கு குறி அத்தனை நீளம் இல்லாத ஒரு குறை தான். பொன்னம்மா அவன் கால்களுக்கு இடையில் முட்டி போட்டு அமர்ந்து கொண்டாள் அவன் அவசர அவசரமாக அவள் ரவிக்கையை கழற்ற முயன்றான் அதன் கொக்கிகள் பின்புறம் ஏன் வைத்து த்தொலைக்கிரார்கள் என எரிச்சல் பட்டான் பொன்னாம்மா அவன் லுங்கியை மேலேற்றி விட்டு அவன் திண்மையை தொட்டுபார்த்தாள் கைகளால் வருடிக்கொடுத்தாள் கால்களை விரித்து வைக்க உத்தரவிட்டாள் எதிர்பார்ப்பும் ஈர்ப்பும் கலந்து கண்ணன் வாயுலர எச்சில் முளுங்கிக்கொண்டான்.

பொன்னம்மா எழுந்து போயி பாத்ரூமிலிரிந்து ஒரு கை நிறைய ஷாம்பு கொண்டு வந்தாள் பகுதியை அவன் குறியிலும் மீதியை தன் மார்பிடுக்கிலும் தடவிக்கொண்டு ரெடியானாள்

டக்கென்று கதவு  திறந்தது அங்கே கையில் இரண்டு கப் காப்பியுடன் கல்யாணி நின்றிருந்தாள் கதவை தாளிடவில்லை என்பதை உணர்ந்து திடுக்கிட்ட கண்ணன் வாரி சுருட்டிக்கொண்டு எழுந்திரித்தான் அதற்குள் கல்யாணி வெளியேறி இருந்தாள் கதவு வெளிப்புறம் தாளிடப்பட்டிருந்தது கண்ணன் கலவரமானான்

பொன்னம்மா வாய் விட்டு சிரித்தாள்

வா கண்ணா வந்து வேலையை பார் கல்யாணி ஒன்னும் நினைக்காது  

என்ன அப்படி சொல்கிறாய் பொன்னம்மா எனக்கு உயிரே போயிட்டது

ஒன்னும் பயப்படாதே நமக்குள் உள்ள அனைத்தும் கல்யாணிக்கு தெரியும்

ஐயோ

கவலைப்பட ஒன்றுமில்லை கல்யாணிக்கு உன் மேல ரொம்ப பிரியம் நான் அவளை உச்சப்படுத்தும் போதெல்லாம் உன் பெயரை உச்சரிக்கிரதை பார்த்திருக்கிறேன்

நேற்று என்னை கல்யாணி முத்தமிட்டு விட்டாள் பொன்னம்மா

அப்படியா, இந்த பெண்ணு படும் பாடு பார்க்க பரிதாபமாக இருக்கிறது. வீட்டில் தனியாக இருக்கும் நேரம் பாவாடை தாவணி போட்டு ஒரு Teen age பெண்ணாக வலம்வருகிறாள்  மெல்லிய குரலில் கண்ணனை நினைக்காத நாளில்லையே என பாடுகிறது எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னு தெரியலை கண்ணா. லூசு பிடிச்சாலும் ஆச்சரியம் இல்லை.

இதைக்கேட்ட கண்ணுக்கு அத்தனை ஆர்வமும் வடிந்து விட்டிருந்தது

பொன்னம்மா அருகில் வந்து அவனை ஆசுவாசப்படுத்தினாள் மெல்ல அவனை தயார் செய்தாள் மீண்டும் பழைய நிலையடையச்செய்தாள் அவன் குறியை உருவி விட்டாள் தன் மாரிடுக்கில் வைத்து அந்த படத்தில் பார்த்தது போல செய்தாள்

அவன் கைகளை எடுத்து தன் முலைகள் மீது வைத்துக்கொண்டாள் கண்ணன் கண்ணாடியில் தெரிந்த காட்சி சகலத்தையும் மறந்து அதில் ஈடுப்படடையச்செய்தது  பொன்னம்மாவின் அசைவுக்கு ஒத்திசைவாய் அவனும் அசைந்தாடினான் பொன்னம்மாவின் மார்பசைவுகளும் தன் குறி உராய்வும் அவனுக்கு பேருவகையை கொடுத்தது இருபக்கமும் கை கொடுத்து அவளை தன் பக்கம் இழுத்து வேகத்தைக்கூட்டி உந்தினான்

கல்யாணியை பொன்னம்மாவை உலகத்தை மறந்தான் உச்சக்கட்ட உணர்சிகளில் வெடித்துச்சிதறி பெருமூச்சி விட்டான் அடங்கினான் அவளைப்பார்த்து வெட்கப்பட்டான் நன்றி சொன்னான் பொன்னம்மாவின் மார்களை தன் லுங்கியால் துடைத்து விட்டான் தன்னை கழுவி சுத்தமானான்

கதவு மீண்டும் திறந்தது கல்யாணி கையில் டிரயில் மூன்று  காப்பி கப்புகள் இருந்தது  அவள் கண்களைப்பார்க்க கண்ணன் கூச்ப்பட்டான் ஒன்றும் நடக்காத மாதிரி ஒரு கப்பை எடுத்து பொன்னம்மாவிடம் கொடுத்தாள்

. - தொடரும்-