.... 9 ....
இன்று
ஞாயிற்றுக்கிலமை எப்போடா வரும் என்று காத்திருப்பதும் வந்து விட்டால் என்ன செய்வது
என்று தெரியாமல் சோம்பி பத்துமணி வரை படுக்கையிலேயே உருண்டு கிடப்பதும் எப்போதும் நடப்பது
கண்ணன்
நேற்று கல்யாணி உதட்டில் முத்தமிட்டது ஞாபகம் வந்து ஆச்சர்யப்பட்டான் சின்னதாக புன்னகைத்துக்கொண்டான்
பக்கெட்டும்
துடைப்பமுமாக பொன்னம்மா அறைக்குள் நுழைந்தாள் படுத்திருக்கும் கண்ணனை கண்டு தான் அப்புறம்
வருவதாக சொன்னவளை பரவாயில்லை என்று கண்ணன் உள் அழைத்தான்
போன
முறை பொன்னம்மாவை சமாதானப்படுத்த அவள் வீட்டிற்கு சென்றதும் அங்கு தனக்கு வழங்கப்பட்ட
சின்னதும் ஞாபகம் வந்ததது. அன்றைய தினத்திற்கு
பிறகு பொன்னம்மாவின் நடத்தையில் ஒரு நெருக்கம் இருந்தது அதீதமாக வெட்கப்படுவது போல
காட்டிக்கொள்வதில்லை
தன வேலைகளில்
ஈடுபட்டிருந்த பொன்னம்மாவை உற்று பார்த்தான் கண்கள் விலகியிருந்த அவள் மாராப்பை நோக்கி
சென்றது. இப்போதெல்லாம் அவ்வளவாக அவள் கண்டு கொள்வதில்லை குனிந்து தரை துடைக்கும் பொது
தாராளமான பாகங்கள் தெரியும் உட்கார்ந்து பெட்டின் அடியில் துடைக்கையில் மார்புகள் காலில்
அழுத்தி ஒரு பிதுக்கம் காண்பிக்கும. தான் பார்க்கிறோம் என்று தெரிந்தும் பொன்னம்மா
தலைப்பை இழுத்து போர்த்துவதில்லை ஒரு வேளை பார்க்கட்டுமேன்னு தான் செய்கிறாளோ என யோசனை
வந்தது
‘உனக்கு
என்ன வயசாகிறது பொன்னம்மா”
“ஒரு
நாப்பத்தஞ்சு இருக்கும் ஏன் தம்பி”
“என்னை
கண்ணன்னே கூப்பிடு பொன்னம்மா”
“அத
ஏன் கேக்கிரே தம்பி”
“இல்ல
இன்னும் கும்முன்னு இருக்கியே அதான் கேட்டேன்”
மின்னலாக
வெட்கப்பட்டவள் சும்மா கேலி பண்ணாதப்பா என்றாள்
“இல்ல
நிஜமாத்தான் சொல்றேன்”
“ஆமா
அது மட்டும் தான் கொறைச்சல் மாரை காட்டியே மயக்கிய காலமெல்லாம் மலைஏறியாச்சு ஒரு காலத்தில்
அதுக்குன்னு ஒரு ரசிகர் மன்றமே இருந்தது ம் ...”
“உன்
முதுகு வலியின் காரணமே உன் பெரிய மார்பகங்கள் தான்”
“இததான்
காலேஜில சொல்லி தராங்களா என்ன”
“இதுவும்
தான் பொன்னம்மா நீ நல்ல பாடிஸ் உடுத்துவதில்லை உடம்போட கவ்வி பிடிக்கிற ஸ்போர்ட்ஸ்
ப்ரா போட்டால் முதுகுவலி குறையும்”
“அதுக்கேங்கேபோறது”
“நான்
வாங்கி தரட்டா”
“ம்ம்” ரொம்ப வெலையா இருக்குமே
“விலயப்பற்றி
எல்லாம் கவலைப்படாதே, கஷ்டப்படுகிறவர்களுக்கு உதவாம என்ன டாக்டரு என்ன சைஸ் வாங்கனும்””
“தெரியலையே
44 லோ என்னவோ தெரிஞ்ச கடையிலே கேட்டா அவனே தர்றது தான்”
“சுற்றளவும்
கப் சைஸ்சும் வேற இருக்கே C,D ன்னு”
“இந்த
ABCD எல்லாம் எனக்கு தெரியாது தம்பி”
“நீ
போயி கல்யாணிட்ட டேப்பு வாங்கிட்டு வா பொன்னம்மா நான் அளந்துக்கிறேன்”
“நிசமாவா“
“ம்ம்”
“இப்பயெவா
“
“ஆமா
“
பொன்னம்மா
போயி ரெண்டு நிமிடத்தில் டேப்புடன் வந்தாள்
இந்த பையன் சொல்வதில் எதோ ஆசை இருக்கிரதெனப்பட்டது பொன்னம்மாவுக்கு சின்ன சந்தோசம்
தான் டாக்டருக்கு படிக்கிற பிள்ள தன மாரை பார்ப்பதை பெருமையாக நினைத்தாள்
கண்ணன்
கதவடைத்தான் அவளை அருகே வரச்சொன்னான் முந்தானையை விலக்கிப்போட்டான் இரண்டு கைகளையும்
தலைக்கு மேல் உயர்த்தச்சொன்னான் சிறிது தாழ்ந்திருந்த மார் உயர்ந்து ஷேப்பாவது கண்டு
ரசித்தான் டேப்பை அவள் மாருக்கு கீழ் சுற்றி
அளந்தான் பின் நடுமாரில் சுற்றி அளந்தான் கைகள் அவள் மார் மேல் உரசுவது ஒரு சுகத்தையும்
அவனை அறியாமல் எழுச்சியையும் கொடுத்திருந்தது தன் தொடையில் உரசும் அவன் ஆண்மையின் எழுச்சியை
உணர்ந்து கொண்டாள் இது இத்தோடு முடியப்போவதில்லை என நினைத்துக் கொண்டாள்
கண்ணன்
சுதாரித்து இரண்டளவுக்கும் உள்ள வித்தியாசத்தை விளக்கினான் தன கம்புயூட்டரை உயிர்ப்பித்து
எப்படி சரியான் கப் தீர்மானிப்பது என காண்பித்தான். வேறு என்ன பேசுவது என்று தெரியாமல்
தவித்தான்
பொன்னம்மா
அவ்வளுவுதானா வேறே ஒன்னும் வேணாமா என்பது போல பார்த்தாள்
“எனக்கு
ஒரு ஆசை பொன்னம்மா சொன்னால் என்ன நினைப்பியோ”
சும்மா
சொல்லு கண்ணா அதான் பெருசானப்பவே தெரிஞ்சு போச்சே வேண்ணா வீட்டுக்கு போயேன் மஞ்சு இன்னைக்கு
வேலைக்கு போகல...
அது
வேண்டாம் பொன்னம்மா நான் கேக்கறது வேற வாயால சொல்ல கூச்சம்மக இருக்கு ஒரு படம் காண்பிக்கிறேன்
பார்
கண்ணன்
அந்த வீடியோ கிளிப்பை போட்டான் ஏராளமான மார்புகளைக்கொண்ட ஒரு முதிர்ந்த பெண் ஒரு ஆணின்
இரு கால்களுக்கு நடுவில் தன் நெஞ்சைப்பதித்து அமர்ந்திருந்தாள். மிக நீளமான அவன் குறியின்
மீது தன் எச்சிலைத்துப்பித்தேய்த்து விட்டாள் கைகளால் இரு மார்களையும் பிடித்துயர்த்தி
அதன் நடுவில் அவன் குறியை உரசச்செய்தாள். பாம்புக்கு பால் வார்ப்பது போல அவன் குறிக்கு
புகட்டினாள் அவன் சுகப்படுவதை விட ஒரு விளையாட்டு வீரன் போல முகத்தை வைத்திருந்தான்
ஆர்வ
மிகுதியால் அவன் அவள் முலைகளை வருடியும் பிடித்தும் கசக்கியும் விட்டுக்கொண்டிருந்தான்
அவள் வேகம் கூட்டியும் குறைத்தும் வெளிஎடுத்தும் உள்ளிளுத்தும் அசைந்து கொண்டிருந்தாள்.
அளப்பரிய சுகமடைந்தவள் போல ம்..ம்..ஹாங் யே என பல்வேறு சத்தங்களை உருவாகிய வண்ணமிருந்தாள்.
அவள் மார்புகள் இயற்கையான நெகிழ்ச்சியின்றி ரப்பரில் செய்தது போல இருந்தது காம்புகளைச்சுற்றி
ஒரு கீறல் போல தடமிருந்தது.
தன்
மார்க்கிடையே வெளிப்படும் குறியை திறந்த வாயால் கவ்விக்கொண்டும் நாவினால் வருடிக்கொண்டும்
ஒரு திட்டமிடப்பட்ட நாடகம் போல காட்சிகள் நகர்ந்து கொண்டிருந்தது
கண்ணன்
அவளைப்பார்த்த பார்வையில் இதைப்போல வேண்டும் என்ற விளைவு இருந்தது
“இதுல
என்ன சுகமிருக்கு தம்பி”
“அது
தெரியல ரொம்ப ஆசையாக இருக்கிறதுபொன்னம்மா”
சரி
வா உன் ஆசையை ஏன் கெடுப்பானேன்
இந்த
நாற்காலியை உன் டிரெஸ்ஸிங் டேபிளின் முன் எடுத்துப்போடு உன் கண்ணுக்குத்தான் விருந்து
அதனால் பக்கவாட்டில் உன் செயலை நீயே பார்
கண்ணன்
சொன்னபடியே செய்தான் மிகுந்த எதிர்பார்ப்பில் உணர்ச்சிகள் கூடி இருந்தது
தனக்கு குறி அத்தனை நீளம் இல்லாத ஒரு குறை தான். பொன்னம்மா அவன் கால்களுக்கு
இடையில் முட்டி போட்டு அமர்ந்து கொண்டாள் அவன் அவசர அவசரமாக அவள் ரவிக்கையை கழற்ற முயன்றான்
அதன் கொக்கிகள் பின்புறம் ஏன் வைத்து த்தொலைக்கிரார்கள் என எரிச்சல் பட்டான் பொன்னாம்மா
அவன் லுங்கியை மேலேற்றி விட்டு அவன் திண்மையை தொட்டுபார்த்தாள் கைகளால் வருடிக்கொடுத்தாள்
கால்களை விரித்து வைக்க உத்தரவிட்டாள் எதிர்பார்ப்பும் ஈர்ப்பும் கலந்து கண்ணன் வாயுலர
எச்சில் முளுங்கிக்கொண்டான்.
பொன்னம்மா
எழுந்து போயி பாத்ரூமிலிரிந்து ஒரு கை நிறைய ஷாம்பு கொண்டு வந்தாள் பகுதியை அவன் குறியிலும்
மீதியை தன் மார்பிடுக்கிலும் தடவிக்கொண்டு ரெடியானாள்
டக்கென்று
கதவு திறந்தது அங்கே கையில் இரண்டு கப் காப்பியுடன்
கல்யாணி நின்றிருந்தாள் கதவை தாளிடவில்லை என்பதை உணர்ந்து திடுக்கிட்ட கண்ணன் வாரி
சுருட்டிக்கொண்டு எழுந்திரித்தான் அதற்குள் கல்யாணி வெளியேறி இருந்தாள் கதவு வெளிப்புறம்
தாளிடப்பட்டிருந்தது கண்ணன் கலவரமானான்
பொன்னம்மா
வாய் விட்டு சிரித்தாள்
வா கண்ணா
வந்து வேலையை பார் கல்யாணி ஒன்னும் நினைக்காது
என்ன
அப்படி சொல்கிறாய் பொன்னம்மா எனக்கு உயிரே போயிட்டது
ஒன்னும்
பயப்படாதே நமக்குள் உள்ள அனைத்தும் கல்யாணிக்கு தெரியும்
ஐயோ
கவலைப்பட
ஒன்றுமில்லை கல்யாணிக்கு உன் மேல ரொம்ப பிரியம் நான் அவளை உச்சப்படுத்தும் போதெல்லாம்
உன் பெயரை உச்சரிக்கிரதை பார்த்திருக்கிறேன்
நேற்று
என்னை கல்யாணி முத்தமிட்டு விட்டாள் பொன்னம்மா
அப்படியா, இந்த
பெண்ணு படும் பாடு பார்க்க பரிதாபமாக இருக்கிறது. வீட்டில் தனியாக இருக்கும் நேரம்
பாவாடை தாவணி போட்டு ஒரு Teen age பெண்ணாக வலம்வருகிறாள் மெல்லிய குரலில் கண்ணனை நினைக்காத நாளில்லையே என
பாடுகிறது எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னு தெரியலை கண்ணா. லூசு பிடிச்சாலும் ஆச்சரியம் இல்லை.
இதைக்கேட்ட
கண்ணுக்கு அத்தனை ஆர்வமும் வடிந்து விட்டிருந்தது
பொன்னம்மா
அருகில் வந்து அவனை ஆசுவாசப்படுத்தினாள் மெல்ல அவனை தயார் செய்தாள் மீண்டும் பழைய நிலையடையச்செய்தாள்
அவன் குறியை உருவி விட்டாள் தன் மாரிடுக்கில் வைத்து அந்த படத்தில் பார்த்தது போல செய்தாள்
அவன்
கைகளை எடுத்து தன் முலைகள் மீது வைத்துக்கொண்டாள் கண்ணன் கண்ணாடியில் தெரிந்த காட்சி
சகலத்தையும் மறந்து அதில் ஈடுப்படடையச்செய்தது
பொன்னம்மாவின் அசைவுக்கு ஒத்திசைவாய் அவனும் அசைந்தாடினான் பொன்னம்மாவின் மார்பசைவுகளும்
தன் குறி உராய்வும் அவனுக்கு பேருவகையை கொடுத்தது இருபக்கமும் கை கொடுத்து அவளை தன்
பக்கம் இழுத்து வேகத்தைக்கூட்டி உந்தினான்
கல்யாணியை
பொன்னம்மாவை உலகத்தை மறந்தான் உச்சக்கட்ட உணர்சிகளில் வெடித்துச்சிதறி பெருமூச்சி விட்டான்
அடங்கினான் அவளைப்பார்த்து வெட்கப்பட்டான் நன்றி சொன்னான் பொன்னம்மாவின் மார்களை தன்
லுங்கியால் துடைத்து விட்டான் தன்னை கழுவி சுத்தமானான்
கதவு
மீண்டும் திறந்தது கல்யாணி கையில் டிரயில் மூன்று
காப்பி கப்புகள் இருந்தது அவள் கண்களைப்பார்க்க
கண்ணன் கூச்ப்பட்டான் ஒன்றும் நடக்காத மாதிரி ஒரு கப்பை எடுத்து பொன்னம்மாவிடம் கொடுத்தாள்
. - தொடரும்-
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக