இப்படி நடக்குமென கனவிலும் நினைக்க வில்லை
நினைவில் நடந்துவிட்டவை ஒரு வேளை கனவோவென சந்தேகிப்பதும் நம்ப
முடியாமல் தவிப்பதும் மீண்டும் நடந்துவிட மனம் ரகசியமாக யாசிப்பதும் உலகுக்கு தெரிந்தால்
என்னாவது என்று யோசிப்பதும் எல்லோருக்கும் எப்போதாவது நடக்கிற காரியம் தான் ஆனால் எனக்கு அடிக்கடி நடக்கிறது
யாரிடமாவது சொல்லாவிட்டால் தலை வெடித்து விடும் போலிருக்கிறது
சொல்லும்படியானதும் இல்லை
இங்கு அதிர்ஷ்டம் உள்ள இளைஙஞனுக்கே ஒரு பெண்ணின் அருகாமை அமைகிறது
கல்யாணி அக்கா பாட்டிக்கு தூரத்து சொந்தம் டிகிரி வரை படித்திருந்தும்
எலெக்ட்ரிக் கடைவைத்திருக்கும் சக்திவேல் அங்கிளை எப்படி தான் கல்யாணம் பண்ண சம்மதித்தாளோ.
என்னோடு மருத்துவக்கல்லுரியில் படிக்கும் பல Girlsசைவிட அழகாக இருக்கிறாள். தான் வளர்ந்த அகமதாபாத்தில்
பார்த்த அதிக மேக்கப்பிட்ட பெண்களை விட எந்த
ஒப்பனையுமின்றி பளிச்சென்றிந்தாள. இங்குள்ள பெண்களைப்போல வெட்கப்படாமல் சிறிது Bold ஆகவும் தெரிந்தது. சக்திவேல்
அங்கிள் நேர் எதிர் தொந்தியும் வழுக்கையும் ஆனாலும் காசின் மினுமினுப்புமாக இருக்கிறார்
பாட்டிக்கு அகமதாபாத்
பிடிக்கவே இல்லை.பாட்டியை கவனித்து கொள்ளும் ஏற்பாடுடன் அப்பா தான் இந்த திருமணத்தை
எற்பாடு செய்து மாடியை வாடகை இல்லாமல் தந்திருக்கிறார். தன்னுடைய இளமைக்கால நிறைவேறாத மருத்துவராகும் கனவை கண்ணன் மூலம் நிறைவேற்ற நினைக்கிறார் எத்தனை அடம்பிடித்தும் கேட்காமல்
என்னை இங்குள்ள மெடிக்கல் காலேஜ்ஜில் சேர்த்து வீட்டில்
இருந்து போய் வர ஏற்பாடு..
இஷ்டமில்லாமல் வந்தாலும் இந்த சுதந்திரம் வரவர ரொம்ப பிடித்து
விட்டது. மேலும் முக்கியமான காரணம் கல்யாணி அக்கா. வந்த நாளிலிருந்தே நட்பாக பழகினாள்.
பாட்டியை கண்ணும் கருத்துமாய் பார்துகொண்டாள். வாய் ஓயாமல் பேசினாள். வீட்டை நிர்வகித்தாள் வேலைக்காரியை ஏவினாள் என்ன
சமையல் என்பதை முடிவெடுத்தாள், ஓட்டுனரை லிஸ்ட் கொடுத்து ஓட்டுதல் என சகலகலா வல்லியாய் வலம் வருபவள் மிகுந்த வியப்புக்குரியவலானாள்.
சின்ன சின்னதாய் தானே சமைத்தாள் எனக்கு என்ன பிடிக்கும் என்று கேட்டு செய்து தந்தாள்
உளுந்த வடை expert
. கெட்டி
சட்னியுடன் அன்னபுர்ணா தோற்றுப்போகும். அத்தனையும் விட அழகாய் சிரித்தாள் அளவாய் இருந்த
அவள் அங்கங்கே அபரிமிதமாவும் இருந்தாள். எத்தனை முயற்சித்தும் கண்கள் அலைவதை தடுக்க
முடியவில்லை. தரிசனங்களும் குறைவில்லாமல் கிடைத்துகொண்டிருந்தன. நான் பார்ப்பது ஒருவேளை
அவங்களுக்கு தெரியுமோ என்று கூட சந்தேகம் உண்டு.
அக்கான்னு சொல்லாதேன்னு ஒருநாள் சொன்னாள் எப்படி கூப்பிடன்னு
கேட்டதுக்கு சும்மா பேர்சொல்லி கூப்பிடு இல்லன்னா வாங்க போங்கன்னு போதுமென்றாள். என்
படிப்பு பற்றி கேட்பாள் கூட படிக்கும் பெண்களை பற்றி கேட்பாள். ஒன்றிரண்டு முறை சுயபோகத்தின்
பொது fantasise பண்ணியது உறுத்தத்தான் செய்கிறது. இந்த சனியன்
விடவே முடியவில்லை.
கல்யாணி சொன்ன அந்த வார்த்தைகள் என்னை சுற்றி சுற்றி வந்து கொண்டே
இருந்தது
“நீ என்னுடன் பேசும்போதெல்லாம் மிகவும் சிரமப்படுகிறாய் எனத்தெரியும்
... உன் கண்கள் என் கழுத்துக்கு கீழ் உலவுவதை நீ மிகுந்த பிரயாசைப்பட்டு அடக்குவதை
அறிகிறேன் கண்ணா டோன்ட் வொர்ரி இயல்பாய் இரு நீ தவிப்பதை நான் ரசித்திருக்கிறேன் இனி நான் என்ன
நினைப்பேனோ என்ற கவலை படாதே ஓகே“
வியப்பாக இருந்தது இப்படி ஒரு அனுமதி உலகில் எவருக்கேனும் கிடைத்ததுண்டா
?
தொடரும் ...
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக